Velen vragen zich vaak van alles af, zo ook de pers.
G-MALE’s Tabula Rasa is van een onvergelijkbare kwaliteit
Door Flip de Reede, muziekliefhebber en gelegenheidsrecensent, 14 januari 2023
De spetterende feestband-met-een-ranzig-randje G-MALE bestormt de hitlijsten met hun nieuwe album ‘Tabula Rasa’. Na ruim twintig jaar in betrekkelijke anonimiteit te hebben gemusiceerd en een onbeschrijflijke hoeveelheid atonale would-be-hits en schade aan Alpenkreuzers te hebben geproduceerd, is er eindelijk Tabula Rasa. De terugkeer naar de totale leegte waar de fan (enkelvoud) zo lang op heeft moeten wachten. Het bevat niet alleen vijf hits, maar heeft sinds de silent release op de eigen, onbeveiligde website www.g-male.nl ook al vijf hits te pakken. And counting.
Voor wie twintig jaar onder een steen heeft geleefd: de stijl van G-MALE laat zich beschrijven als fluïde chaos rond onnatuurlijk strakke drumpartijen uit de Taiwanese percussiecomputer. De geluidsbrei van het onnavolgbare trio en hun Aziatische drumrobot werd aanvankelijk doorspekt met Engelstalige uitroepen, Duitse Quatsch en onverstaanbare echo-effecten op vooral de vocalen, maar de band is duidelijk volwassen geworden en de leden hebben eindelijk het stemapparaat enigszins onder de knie gekregen (of het wietgebruik onder de duim, wat gelijkaardig uitwerkt).
De drie bandleden zijn op het nieuwe album op hun best. Wat overigens niet hetzelfde is als maat- en toonvast, maar er is duidelijk gestreefd naar authenticiteit, die op het nieuwste album vooral tot uiting komt in de teksten. De diep filosofische inhoud van het titelnummer plaatst de tekstschrijvers van G-MALE tussen grootheden als Jim Morrison, Spinvis en Gerrit Dekzeil, met de grootste affiniteit tot de laatstgenoemde. De prikkelend in het gehoor liggende, net iets te trage (of net iets te snelle) drie-akkoordenballades met ruime zuchtpauzes zijn in de race voor een snelle doorbraak in Franstalig gebied, waar G-MALE pijlsnel het zo breed gewaardeerde caférepertoire van femelaars als Gérard Lenorman, Joe Dassin en Les Poppys van de radiozenders zal verdrijven. Dat G-MALE zich daar met dit album uitdrukkelijk op richt blijkt uit het doorleefde nummer ‘Aujourd’hui’ dat zelfs van een in onberispelijk Frans gedeclameerde tekst is voorzien. Chapeau G-MALE!
In de eigen woorden van G-MALE: er komt een dag... dat dit voorbij is. Maar voorlopig; houd vooral vol!
Het grote G-Male interview
Debby van Pronckheere is een veelzijdig schrijfster, journaliste en publiciste die al jarenlang freelance werkt voor vele gerenommeerde opdrachtgevers in binnen- en buitenland. Zij schrijft artikelen over lifestyle, erotiek, filosofie, religie, kunst, literatuur, film, theater, muziek en over intermenselijke relaties. Tot nu toe zijn haar bijdragen - tot haar grote verbazing en enorme teleurstelling - nog nergens gepubliceerd. Wel wordt haar foto sinds 2018 tegen haar zin intensief misbruikt voor seksadvertenties op internet. Het uitgebreide diepte-interview dat ze onlangs met de band G-Male had, kan mogelijk voor haar alsnog een kantelpunt in haar carrière betekenen.
Op deze pagina komt de exclusieve voorpublicatie van het grote G-Male interview te staan.
